Wielkie osiedla mieszkaniowe uznać należy za jeden z ważniejszych przestrzennych ''globalnych produktów'' o czysto europejskim pochodzeniu. Są one typowe dla wizerunku miasta postsocjalistycznego. Zagadnienie tożsamości krajobrazowej tych struktur jest kwestią kluczową w procesie odnowy miast w Polsce. W zmiennych uwarunkowaniach doby globalizacji przeprowadzenie procesu transformacji wielkich oisedli nie może postępować jedynie w konwencji przebudowy mega dzielnic mieszkaniowych. Musi być ona rozpatrywana w skali ogólnomiejskiej i regionalnej. Kluczowym zadgadnieniem przełamywania monostrukturalności tych obszarów jest kwestia krajobrazu. Pojawić muszą się w nim elementy, które staną się nośnikami znaczeń, symboli, interpretacji. Transformacja wielkich osiedli oznacza powolną wymianę i redukcję modernistycznej zabudowy. Całkowicie przekształcone muszą zostać przestrzenie ''międzyblokowe'' (rekompozycja). Polskie osiedla mają wiele potencjałów rozwojowych. Głównym warunkiem ich wykorzystania jest prowadzenie pro wielkoosiedlowej polityki przestrzennej.
Authors
Additional information
- Category
- Aktywność konferencyjna
- Type
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Language
- polski
- Publication year
- 2006
