Badania eksperymentalne właściwego oporu skrawania zostały wymuszone poprzez pojawienie się nowych technologii przecinania za pomocą cienkich pił. W przeprowadzonym eksperymencie wartościami wejściowymi były: rozwarcie całkowite ostrzy (rzaz), posuw na ostrze oraz grubość brzeszczotu piły. W ten sposób, oprócz zmian całkowitego przekroju warstwy skrawanej uwzględniano również wpływ warunków tarcia pomiędzy brzeszczotem piły, ścianami rzazu oraz pomocniczymi powierzchniami przyłożenia. Uzyskane wyniki badań wykazały, że dla procesu przecinania realizowanego na pilarkach ramowych za pomocą cienkich pił, z niewielkimi rzazami, wartości właściwego powierzchniowego oporu skrawania są znacznie większe od danych literaturowych. Ponadto, w całym zakresie zmian posuwu na ostrze właściwy powierzchniowy opór skrawania przypadający na jednostkę długości głównej krawędzi skrawającej jest praktycznie niezmienny. Jest on znacząco mniejszy od właściwego powierzchniowego oporu skrawania przypadającego na jednostkę długości czynnej pomocniczej krawędzi skrawającej, szczególnie w zakresie małych wartości posuwu na ostrze oraz dla małych wartości rzazów.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- angielski
- Publication year
- 2007
