Zsyntezowano kilka optycznie czynnych estrów dietylowych kwasu bis(tiooksamowego). Związki te, z powodu ich zdolności do tworzenia ze sobą komplementarnych cyklicznych wiązań wodorowych, są potencjalnie użytecznym materiałem budulcowym większych układów supramolekularnych. Odpowiednie układy modelowe otrzymano z optycznie czynnych 1,2-diamin, które poddano acylowaniu chlorooksooctanem etylu, a następnie otrzymane półprodukty tionowano odczynnikiem Lawessona. Zastąpienie atomu tlenu mniej elektroujemnym atomem siarki zwiększa kwasowość amidowego protonu NH, co skutkuje tworzeniem silniejszych wiązań wodorowych niż ma to miejsce w oksoanalogach. Jak wykazały rezultaty analiz krystalograficznych, badane związki tworzą trudne do otrzymania na drodze syntetycznej agregaty helikalne, w których podjednostki łączą się ze sobą poprzez cykliczne N-H•••O=C lub liniowe N-H•••S=C wiązania wodorowe. Obecność grup tiokarbonylowych absorbujących w łatwo dostępnym, długofalowym zakresie widma umożliwiła ponadto przeprowadzenie studiów spektroskopowych otrzymanych układów supramolekularnych, zarówno w fazie stałej, jak i w roztworze. Dla wszystkich systemów helikalnych krzywe dichroizmu kołowego CD wykonane w fazie stałej wykazały silny efekt Cottona w zakresie odpowiadającym wzbudzeniu n-pi*. Obserwowany CE jest rezultatem tworzenia się chiralnego chromoforu na skutek odkształcenia ugrupowania S=C-C=O od planarności, natomiast jego znak determinuje helikalność powstającego układu. W odróżnieniu od wyników uzyskanych z pomiarów w fazie stałej, krzywe CD wykonane w roztworze charakteryzowały się znacznym spadkiem intensywności CE w omawianym zakresie świadczącym o zburzeniu helikalnego uporządkowania obserwowanego w krysztale.
Authors
Additional information
- DOI
- Digital Object Identifier link open in new tab 10.1016/j.tetasy.2007.06.019
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuł w czasopiśmie z listy filadelfijskiej
- Language
- angielski
- Publication year
- 2007
