Katastrofy ekologiczne, takie jak ta, która miała miejsce w zatoce Minamata, Japonia, zwróciły uwagę naukowców na zagrożenie płynące ze strony metali i ich związków. Stało się jasne, że toksyczność, mobilność, biodostępność i bioakumulacja metali zależą od form chemicznych oraz postaci fizycznych, w jakich dany pierwiastek występuje w środowisku. Szczególną uwagę poświęca się metalom, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, jeśli występują w odpowiedniej ilości. Natomiast, jeśli występują w organizmie w ilościach przekraczających dopuszczalne poziomy, wykazują działanie toksyczne. Do takich pierwiastków można zaliczyć, m. in. selen, chrom i cynk. Istnieje również grupa pierwiastków śladowych (Hg, Pb, Cd, As, Sn), które są zbyteczne i toksyczne dla organizmów żywych, a ich szkodliwe działanie potęguje zdolność do akumulowania się w tkankach roślinnych i zwierzęcych. W celu oceny wpływu tych elementów na zdrowie organizmów morskich niezbędne jest prowadzenie ilościowych i jakościowych oznaczeń metali i ich związków w organizmach na wszystkich szczeblach drabiny żywieniowej ekosystemów morskich.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- polski
- Publication year
- 2010
