Wiele organizmów rozwinęło oryginalne sposoby na radzenie sobie z niebezpieczeństwami związanymi z narażaniem na niskie temperatury. Istnieje np. szczególna grupa białek powstrzymujących wzrost zarodków krystalizacji wody. W budowie analizowanego tu białka wskazać można trzy powierzchnie: jedną wiążącą się do lodu oraz dwie pozostające w kontakcie z wodą w stanie ciekłym. Przedmiotem tej pracy było opisanie struktury wody sąsiadującej z każdą z tych powierzchni i zbadanie zależności temperaturowych wykorzystując metody dynamiki molekularnej.Jak dotąd w literaturze nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie jak należy definiować strukturę wody. Najbardziej uzasadniony z fizycznego punktu widzenia byłby pomiar absolutnej entropii wody solwatacyjnej. Mając to na uwadze, dokonano pomiarów parametrów opartych na pojęciu dwucząstkowej funkcji korelacji [1, 2], które co prawda nie odpowiadają absolutnej entropii układu, ale dostarczają narzędzi pozwalających w pewien sposób opisać stopień uporządkowania wody. Parametry te, które zależą od wzajemnej odległości cząsteczek i ich wzajemnej orientacji, okazują się stosunkowo czułe na miejscowe zmiany strukturalne. Na tej podstawie można było stwierdzić, że w sąsiedztwie powierzchni wiążącej się z lodem woda wykazuje większe ustrukturyzowanie niż woda pozostała.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- polski
- Publication year
- 2010
