Obecność metali ciężkich w komunalnych osadach ściekowych, obok innych zanieczyszczeń toksycznych i skażeń mikrobiologicznych, stanowi podstawowe kryterium oceny ich przydatności do przyrodniczego wykorzystania. Większość światowych uregulowań prawnych dotyczących dopuszczalnych stężeń metali ciężkich odnosi się do ich całkowitych stężeń. Jednak w celu określenia zachowania metali ciężkich w środowisku przyrodniczym należy oznaczyć połączenia metali ze związkami obecnymi w osadach ściekowych (tzw. specjację). W ostatnich latach pojawiło się wiele procedur analitycznych dotyczących zarówno pojedynczych ekstrakcji jaki i analizy sekwencyjnej. Chociaż metody te są powszechnie stosowane żadna z nich nie uzyskała pełnego uznania w środowisku naukowym. Wyniki otrzymane w wielu stosowanych procedurach są rzadko porównywane, ze względu na istotne różnice wynikające z zastosowanej metody ekstrakcji sekwencyjnej.Celem pracy była ocena mobilności połączeń metali ciężkich w osadach ściekowych stabilizowanych za pomocą innowacyjnej technologii wykorzystującej baseny trzcinowe. Baseny te znajdowały się w Nakskov w Danii. Analizowano osady biologiczne pochodzące z lokalnej oczyszczalni obsługującej 33 000 mieszkańców. Specjację metali ciężkich określono według zmodyfikowanej metody BCR zalecanej przez Boszke (1995).
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuł w czasopiśmie wyróżnionym w JCR
- Language
- angielski
- Publication year
- 2010
