Jedną z najbardziej efektywną numerycznie metodą projektowania filtrów jest metoda okien. Sprawia to, że takie podejście bardzo dobrze nadaje się do implementacji filtrów ułamkowoopóźniających o zmiennym opóźnieniu, gdzie wymagana jest częsta aktualizacja współczynników takiego filtru. Z drugiej strony, jeżeli wymagane są filtry wysokiej jakości wybór okna jest najczęściej problematyczny. Z tego powodu w pracy rozpatrzono użycie symetrycznego okna wyodrębnionego z odpowiedzi impulsowej filtru optymalnego. Takie pojedyncze widmo, wyodrębnione dla pewnego dowolnie wybranego opóźnienia pozwala na zaimplementowanie filtru prawieoptymalnego. Należy jednak pamiętać, że wraz ze zmianą opóźnienia zmienia się również wzmocnienie projektowanego filtru, co jest cechą niepożądaną i musi być skorygowane. W pracy pokazano, że odpowiednia korekcja wzmocnienia filtru prowadzi do numerycznie wydajnej implementacji prawieoptymalnego filtru ułamkowoopóźniającego. Rozpatrzono dwa przypadki: filtry optymalne w sensie kryterium minimax oraz filtry optymalne w sensie kryterium najmniejszych kwadratów.
Authors
Additional information
- Category
- Aktywność konferencyjna
- Type
- materiały konferencyjne indeksowane w Web of Science
- Language
- angielski
- Publication year
- 2011
