Rosnąca liczba różnych standardów szybkości próbkowania stwarza potrzebę stosowania algorytmów konwersji szybkości próbkowania ciągów dyskretnych. Jeżeli współczynnik przepróbkowania nie jest wyrażony jako stosunek małych liczb całkowitych albo gdy nie jest on stały, to rozwiązaniem może być użycie filtrów ułamkowoopóźniających. Umożliwiają one realizację przepróbkowania z dowolną krotnością. Dokładność przepróbkowania algorytmów realizowanych w oparciu o filtry ułamkowoopóźniające zależy wyłącznie zastosowanej metody projektownaia tych filtrów. W pracy zaproponowano nową klasyfikację metod projektowania filtrów ułamkowoopóźniających dzielącą je na trzy kategorie: metody projektowania filtrów optymalnych, metoda okien offsetowanych oraz dekompozycję polifazową. Zaproponowana klasyfikacja opiera się na różnicach we właściwościach algorytmów zmiany szybkości próbkowania realizowanych w oparciu o projektowane tymi metodami filtry ułamkowoopóźniające.
Authors
Additional information
- Category
- Aktywność konferencyjna
- Type
- materiały konferencyjne indeksowane w Web of Science
- Language
- angielski
- Publication year
- 2012
