W części niskoprężnej (NP) kondensacyjnej turbiny parowej przedostatni stopień ( zwany stopniem Baumanna) stwarza możliwość zwiększenia mocy wyjściowej turbiny, bez zwiększenia długości łopatek ostatniego stopnia. Stopień Baumanna pracuje w obszarze, w którym zachodzi zjawisko tzw. spontanicznej kondensacji, która jest nierównowagowym przejściem fazowym. Początek obszaru występowania pary mokrej jest związany z położeniem tzw. linii Wilsona, która określa miejsce rozpoczęcia kondensacji. W obszarze tym dochodzi do skomplikowanego wytwarzania kropel kondensatu różnymi drogami. W pracy przedstawiono wyniki obliczeń przepływu pary w części NP turbiny parowej mocy 200 MW i porównano je z danymi pomiarowymi przeprowadzonymi na blokach tego typu. Obliczenia przeprowadzono z wykorzystaniem różnych sposobów modelowania przepływu pary , które zostały zweryfikowane z podstawowym eksperymentem ekspansji pary w dyszy de Lavala ( eksperyment IMP PAN - 1972 rok). Zostały wyznaczone rozkłady obwodowo uśrednionych spadków ciśnień i moce poszczególnych stopni.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja monograficzna
- Type
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Language
- polski
- Publication year
- 2013
