Ciągłe dążenie do upraszczania elementów konstrukcyjnych oraz znajdowania mniej czasochłonnych rozwiązań wykonawczo – montażowych wraz z nieuchronnym wzrostem kosztów robocizny determinują m.in. eliminację z procesów technologicznych tych etapów, które nie podlegają automatyzacji. Taką czynnością jest przede wszystkim spawanie dodatkowych wzmocnień i usztywnień węzłów w postaci żeber. Efektem wieloletnich badań jest metoda przedstawiona w normie PN-EN 1993-1-8 [7], pozwalająca na obliczanie nośności i sztywności węzłów pozbawionych żeber usztywniających. W poniższym referacie przedstawiono sytuacje obliczeniowe, w których znaczący wzrost nośności i sztywności węzłów okapowych ramy portalowej uzyskano poprzez zastosowanie nakładek wzmacniających środnik słupa. Rozważa się zasadność stosowania tego typu rozwiązania z uwagi na pracochłonności i trwałości konstrukcji w świetle dążenia do minimalizacji kosztów robocizny.
Authors
Additional information
- Category
- Aktywność konferencyjna
- Type
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Language
- polski
- Publication year
- 2014
