W czasie analiz i studiów przedwykonawczych dotyczących budowy nowych i modernizacji istniejących tras tramwajowych, bardzo często zakładane są nierealne czasy przejazdów, które weryfikuje się już po oddaniu linii do eksploatacji i przeprowadzeniu badań obserwacyjnych. Problematyczne wydaje się określenie, przed zakończeniem inwestycji, rzeczywistej prędkości jazdy, jak również strat czasu powstających w miejscach potencjalnych zatrzymań oraz określenie możliwości i wielkości skrócenia czasu jazdy na liniach istniejących. Dotychczasowe, analityczne podejście do obliczeń trakcyjnych, oparte na założeniach stałego przyspieszenia rozruchu i hamowania, wymaga sprawdzenia dla otwartej w 2007 r. w Gdańsku trasy Centrum – Chełm Witosa, gdzie pochylenia podłużne trasy dochodzą do 5,5%. W artykule scharakteryzowano problem niewielkiej prędkości komunikacyjnej tramwajów w Gdańsku, która nie wzrosła pomimo inwestycji infrastrukturalnych. Przedstawiono algorytm obliczania prędkości normatywnej i maksymalnej możliwej do osiągnięcia. Opisano metody badawcze i porównano obliczenia teoretyczne z wynikami badań obserwacyjnych.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- polski
- Publication year
- 2015
