Szpital jest obiektem publicznym, budynkiem-miastem, jego architektura nakierowana jest na realizację procesu leczenia i zdrowienia, a jednocześnie formuje przestrzenne ramy mikrokosmosu interakcji społecznych rozgrywających się pomiędzy pacjentami i personelem, gośćmi i „mieszkańcami”. Współcześnie w podejściu do rozumienia czym jest szpital - a zatem również do kształtowania architektury obiektów medycznych - można zauważyć dwa równolegle zachodzące zjawiska. Pierwsze to humanizacja szpitala - tendencja oznaczająca przejście od ‘funkcjonalnej przestrzeni’ ukierunkowanej na technologię medyczną do ‘przestrzeni przyjaznej’ rozumianej jako środowisko sprzyjające zdrowieniu. Drugie to komercjalizacja procesu leczenia, akcentująca wymiar handlowy, stąd mowa o usługach medycznych jako towarze, zaś architektura oraz przestrzeń w szpitalu postrzegana jest jako produkt o określonym wizerunku. Artykuł ma na celu przestudiowanie na przykładach w jaki sposób powyższe tendencje znajdują odzwierciedlenie w charakterze przestrzeni ogólnodostępnej współczesnego szpitala: jak wpływają na sposób jej kształtowania oraz jakość.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja monograficzna
- Type
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku w języku o zasięgu międzynarodowym
- Language
- angielski
- Publication year
- 2015
