Artykuł rekapituluje szkicowo kilka głównych ujęć problemu sprawiedliwości dystrybutywnej, osadzając wybrane stanowiska w kontekście klasycznych debat z filozofii polityki i filozofii społecznej. Sprawiedliwość dystrybutywną należy rozumieć jako normatywną zasadę dotyczącą tego w jaki sposób społeczeństwo rozdziela ograniczoną pulę zasobów wśród swoich członków. Punktem wyjścia dla artykułu jest słynna zasada dyferencji Rawlsa, polemiczna względem dominującego ujęcia utylitarystycznego. Krótko wspomniane będą koncepcje nawiązujące, mniej lub bardziej krytycznie, do Rawlsa; pod lupę wzięte zostaną egalitarystyczne projekty Sena i Dworkina oraz libertariańska koncepcja Nozicka. Kolejne przeformułowania zagadnienia sprawiedliwości dystrybutywnej są do siebie niesprowadzalne, gdyż artykułowane są z niewspółmiernych pozycji ideowych, dotyczących kwestii równości, wolności i solidarności (braterstwa). W artykule szczegółowiej analizowana jest ostatnia propozycja rozwiązania problemu sprawiedliwości dystrybutywnej. Chodzi o ideę powszechnego dochodu podstawowego (Universal Basic Income, w skrócie UBI), którego głównym eksponentem jest belgijski uczony Philippe Van Parijs. W końcowej części artykułu podjęta zostaje krótka refleksja nad specyfiką zagadnienia sprawiedliwości dystrybutywnej oraz jego interdyscyplinarnością.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- polski
- Publication year
- 2016
