Nowy porządek demograficzny w Polsce będący m.in. efektem drugiego przejścia demograficznego, nawiązuje do przemian wzorca płodności (spadek liczby urodzeń, opóźnienie momentu podjęcia decyzji odnośnie posiadania dzieci oraz przesunięcie dominanty wieku rodzenia). Proces odtwarzania pokoleń utrzymuje się tym samym na poziomie poniżej prostej zastępowalności pokoleń. Zmianom tym towarzyszy nieprzerwanie wydłużanie się ludzkiego życia, co wpływa na przekształcenia struktury ludności wieku, odzwierciedlające się gwałtownym rozwojem zjawiska starzenia się społeczeństwa oraz spadkiem osób w wieku produkcyjnym. Zależności, jakie zachodzą w ramach systemu emerytalnego wynikają z wymiany międzypokoleniowej. Zdolności systemu emerytalnego względem wywiązywania się z zaciągniętych zobowiązań (wypłata świadczeń emerytalnych), uzależniona jest od sytuacji osób aktywnych zawodowo, gdyż to one są bezpośrednimi płatnikami składek do systemu emerytalnego. Musi bowiem istnieć odpowiednia liczba produktywnych zawodowo, co umożliwi finansowanie przyszłych emerytur. System emerytalny to niezwykle istotna kwestia społeczna. Od jego konstrukcji uzależniona jest wysokość środków, jakie wypłacane będą na poczet osób prze-chodzących na emeryturę. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wpływu zmian struktury demograficznej ludności, ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska starzenia się społeczeństwa, na system emerytalny w Polsce. Do przeprowadzenia badań wykorzystane zostały dane Głównego Urzędu Statystycznego.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- polski
- Publication year
- 2016
