Właściwe odwzorowanie zasilania infiltracyjnego poziomów wodonośnych stanowi istotny problem w numerycznym modelowaniu przepływu wód podziemnych. Do czynników, które determinują ilość wody infiltrującą przez strefę aeracji należy parowanie z przypowierzchniowej warstwy gruntu oraz transpiracja przez szatę roślinną. Celem pracy było przetestowanie przydatności modeli ewapotranspiracji stosowanych w rolnictwie, tj. modelu Penmana-Montheita, modelu Hargreavesa oraz modelu Grabarczyka, w numerycznym odwzorowaniu warunków klimatycznych wpływających na zasilanie infiltracyjne płytkich poziomów wodonośnych. W programie Hydrus opracowano jednowymiarowy model strefy aeracji, na podstawie którego przeprowadzono symulacje pionowego przepływu wód infiltracyjnych przy założeniu wielkości ewapotranspiracji obliczonej za pomocą poszczególnych modeli. Badania przeprowadzono dla dwóch przypadków różniących się rodzajem utworów geologicznych (jednolitych osadów piaszczystych oraz piasków przewarstwionych gliną) w warunkach klimatycznych północnej Polski. W artykule omówiono teoretyczne założenia modelu Penmana-Montheita, modelu Hargreavesa i modelu Grabarczyka oraz dokonano porównania wyników symulacji przepływu w strefie aeracji przy zastosowaniu przytoczonych modeli ewapotranspiracji.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja monograficzna
- Type
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Language
- polski
- Publication year
- 2016
