Imigranci z byłych krajów ZSRR rozpoczęli przybywać do Polski od 1992 r. Zjawisko to wiązało się z otwarciem polskich granic i ze zmianą sytuacji politycznej. Przyjazdy obywateli Kazachstanu były możliwe dzięki podpisaniu przez Polskę stosownych umów międzynarodowych, porozumień ramowych z Wspólnotami Europejskimi oraz umów bilateralnych podpisanych przez rząd Polski z rządem Kazachstanu. Choć nawiązanie stosunków dyplomatycznych między państwami nastąpiło na początku lat 90. XX w. to rozwój wzajemnych kontaktów zanotowano dopiero na przełomie XX i XXI w. Celem pracy jest analiza: liczebności imigrantów z Kazachstanu przybywających do Polski, trybu i czasu ich przebywania oraz zajęć podejmowanych przez nich. Hipoteza badawcza pracy brzmi: nieliczni imigranci z Kazachstanu nie stanowili poważnego problemu dla Polski w okresie jej przynależności do UE. W celu weryfikacji hipotezy autorka postawiła następujące pytania badawcze: 1) Na podstawie, których aktów prawnych przybywali do Polski imigranci z Kazachstanu?; 2) Przez jaki okres czasu przebywali w Polsce?; 3) Czym zajmowali się podczas pobytu w Polsce?; 4) Jak wielu emigrantów występowało o status uchodźcy?; 5) W jaki sposób Polska rozwiązała problem uchodźców z Kazachstanu? Praca powstała w oparciu o literaturę przedmiotu oraz dostępne dane statystyczne GUS.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja monograficzna
- Type
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Language
- polski
- Publication year
- 2016
