We współczesnym szpitalu układ przestrzenny zależny jest w dużej mierze od zastosowanych technologii medycznych. Powstają zespoły pomieszczeń dedykowane urządzeniom zaawansowanej diagnostyki. Sprzęt montowany jest zarówno w nowych obiektach służby zdrowia, jak i w tych które funkcjonują już kilka dekad. Zmiany te wiążą się z zwiększonym zapotrzebowaniem przestrzennym. Sale operacyjne ulegają specjalizacji w zależności od wykonywanych w ich obrębie rodzajów zabiegów. W zależności od planowanych procedur medycznych dostosowywane są ich parametry przestrzenne oraz wyposażenie infrastrukturalne. Wśród najnowszych rozwiązań łączących różne możliwości ciekawym przykładem projektowym są sale operacyjne – hybrydowe. Zaczęły one powstawać jako połączenie funkcjonalności tradycyjnej sali operacyjnej z możliwościami jakie oferowały do tej pory pracownie hemodynamiki. Tym samym na sali operacyjnej powstaje w jednym stosunkowo małym obszarze skupisko zaawansowanych technicznie elementów technologicznych o dużych gabarytach, które do prawidłowej pracy wymagają właściwego ergonomicznie umieszczenia elementów wyposażenia. Niniejszy artykuł dotyczy aspektów ergonomicznych dotyczących projektowania współczesnych obiektów medycznych.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja monograficzna
- Type
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Language
- polski
- Publication year
- 2017
