Obecnie obserwuje się wzrost globalnego zainteresowania tematem transformacji opuszczonych terenów poportowych i odbudowy związku miast portowych z wodą. Zreformowanie dotychczasowego myślenia o tej relacji, która w wielu ośrodkach ulega stopniowemu osłabieniu, staje się kluczowe na drodze ich rozwoju. Chociaż negatywne zjawisko „odwrócenia się” miast od rzek zostało już szeroko rozpoznane w odniesieniu do metropolii takich jak Londyn, Hamburg czy Rotterdam, w przypadku miast średnich oraz małych temat ten pozostaje wciąż niewystarczająco zgłębiony. Elbląg jest przykładem miasta średniej wielkości o silnych korzeniach portowych, niegdyś rozwijającego się wokół rzeki Elbląg, stanowiącej swoisty kręgosłup dla narastającej tkanki urbanistycznej. Obecnie więź miasta z wodą jest tam ledwo zauważalna, a tereny nabrzeży nierzadko są zaniedbane. Elbląg boryka się z wieloma problemami natury ekonomicznej, społecznej i przestrzennej, a co więcej stoi on przed wyzwaniem w postaci konsekwencji projektu przekopu przez Mierzeję Wiślaną. Antidotum dla pogarszającej się sytuacji miasta może stanowić transformacja zaniedbanych terenów nadbrzeżnych oraz wykorzystanie możliwości, które daje usytuowanie nad rzeką.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja monograficzna
- Type
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Language
- polski
- Publication year
- 2019
