Dążenie do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju stawia przed oczyszczalniami ścieków (OŚ) nowe wyzwania. Oprócz dotrzymywania standardów jakościowych w odpływie, obserwuje się dążenie do samowystarczalności energetycznej. Nowym kryterium oceny jest ślad węglowy (CF) określający skumulowaną emisję gazów cieplarnianych generowanych przez OŚ. Celem artykułu było określenie relacji między bilansem energii a śladem węglowym w zrównoważonej gospodarce miejskich OŚ. Dla sześciu obiektów wyznaczono całkowity CF i jego komponenty oraz zidentyfikowano wrażliwe parametry mogące wpływać na niepewność wyników. W artykule przedstawiono metodę uproszczoną bazującą na współczynnikach emisji oraz pokazano możliwości, jakie daje zastosowanie modelowania komputerowego. Stwierdzono, że zarówno emisje bezpośrednie, jak i pośrednie mogą istotnie wpływać na CF OŚ. Bezpośrednie emisje procesowe dominują w OŚ stosujących odzysk energii z biogazu (62-74%), a emisje pośrednie związane z energią dominują CF w OŚ pokrywających zapotrzebowanie z sieci elektroenergetycznej (69-72%). Wykazano, że wskaźniki procesowych emisji podtlenku azotu są specyficzne dla danego obiektu i należą do najbardziej wrażliwych parametrów wpływających na oszacowanie całkowitego CF. Nie stwierdzono występowania korelacji pomiędzy poziomem samowystarczalności energetycznej a całkowitym CF OŚ. Natomiast silna zależność wiąże samowystarczalność energetyczną ze stosunkiem pośredniej do bezpośredniej emisji gazów cieplarnianych. CF OŚ można obniżyć dzięki zastosowaniu odnawialnych źródeł energii i odzysku energii na miejscu, rolniczemu zagospodarowaniu osadów ściekowych, a także poprzez odpowiednią manipulację parametrów operacyjnych.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach
- Language
- polski
- Publication year
- 2021
