Na wyjątkowość zasobu kulturowego dawnej Stoczni Gdańskiej składają się różne wartości i czynniki działające na siebie wzajemnie w sposób synergiczny. Obok treści historycznych, związanych z samym zakładem przemysłowym, znajdują się te dotyczące strajków robotniczych i przemian ustrojowych. Dodatkowo, specyfiką krajobrazu przemysłowego, w rozumieniu zabudowy i zagospodarowania, jest pewna „warstwowość”, a dla obserwatora z zewnątrz czasem niezrozumiałe zagęszczenie i chaotyczność. W rzeczywistości są one wynikiem dostosowywania struktury przestrzennej i modyfikacji ciągów technologicznych do nowych potrzeb. Można zatem powiedzieć, że układ ten rozważnie wpisuje nowe potrzeby eksploatacyjne w zastaną przestrzeń. A co z przyszłością tego terenu? Bliższe poznanie zespołu dysponującego całym wachlarzem zasobów, wartości, atutów i symboliki karze postawić sobie szereg pytań o sposoby dalszego postępowania. Jak poprowadzić proces planowanych na tym terenie inwestycji i jak zarządzać dziedzictwem stoczni, by miejsce to dalej żyło? Czy możliwy jest rozwój tego terenu symbiotycznie powiązany z jego ochroną? Jak uszlachetnić jego dziedzictwo, nie redefiniując cennego przekazu? Czy możliwe jest przekształcenie tego terenu zapewniające jego dostępność i przystępność dla wszystkich? Jak sprawić, by dzielnica ta wciąż mówiła o sobie jako o dawnej stoczni, nie będąc sztucznym tworem dla elit? Na te i wiele innych pytań szukamy wciąż odpowiedzi.
Authors
Additional information
- DOI
- Digital Object Identifier link open in new tab 10.1234/issn.1898-486x
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach
- Language
- polski
- Publication year
- 2021
Source: MOSTWiedzy.pl - publication "NA STYKU LĄDU I WODY - GDAŃSK" link open in new tab