Operacje związane z wykorzystaniem implantów piersi są jednymi z najczęściej przeprowadzanych zabiegów chirurgii plastycznej, dlatego istotne jest, aby zminimalizować ryzyko powikłań. Do najczęściej występujących zalicza się: obrzęk, wysięk, krwiaki, problemy z gojeniem ran oraz infekcje. Zakłada się, że infekcja jest głównym czynnikiem prowadzącym do degradacji implantu. Agresywne środowisko gospodarza, ciągłe zmiany pH i temperatury przyczyniają się do degradacji implantu. Literatura podaje, że proces ten może spowodować uwolnienie cząsteczek silikonu, które mogą zaostrzyć proces zapalny. Usztywnienie materiału protezy z czasem użytkowania zmienia tarcie mechaniczne na granicy tkanka-implant, wpływając znacząco na zachowanie materiału implantu w ciele kobiety, podczas ekspozycji na zewnętrzne obciążenia mechaniczne. Ponadto w przypadku obecności czynnika zapalnego, np. infekcji, torebka może zgęstnieć lub zwapnieć. Bakterie obecne na powierzchni implantu mają tendencje do tworzenia biofilmu, próbuje się temu zapobiegać, wykorzystując protezy o gładkiej powierzchni, ukierunkowaną nanoteksturyzację lub nanomateriały np. nanocząstki srebra.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja monograficzna
- Type
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Language
- polski
- Publication year
- 2022
