Przez ponad stulecie Polska pozostawała pozbawiona państwowości, a jej ziemie podzielone między trzy mocarstwa zaborcze. Eksploatowana przez obce rządy, nie rozwijała się w tempie porównywalnym do państw Europy Zachodniej. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku kraj stanął przed poważnymi wyzwaniami gospodarczymi, nierównym rozwojem regionalnym i niedoborem infrastruktury. Artykuł przedstawia kluczowe osiągnięcia inżynieryjne i architektoniczne związane z budową portu w Gdyni – jednej z najważniejszych inwestycji II Rzeczypospolitej. Port, wzniesiony od podstaw, stał się symbolem nowoczesności i sukcesu gospodarczego Polski międzywojennej. Jego znaczenie potwierdzają rekordowe przeładunki: w 1933 roku osiągnął 1,2 mln ton, a w 1938 roku – 3,2 mln ton, co plasowało go na drugim miejscu wśród portów bałtyckich. Dziś Gdynia pozostaje kluczowym ośrodkiem logistycznym Europy Środkowo-Wschodniej, a jej modernistyczna infrastruktura portowa, objęta ochroną konserwatorską, świadczy o ambitnej wizji urbanistycznej i hydrotechnicznej lat 20. i 30. XX wieku. W artykule przedstawione są analizy kluczowych procesów planistycznych i prac projektowych, które doprowadziły do powstania tego wyjątkowego ośrodka, podkreślając jego wpływ na rozwój polskiej gospodarki morskiej.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach
- Language
- polski
- Publication year
- 2024
