Analiza wyboczenia skrętnego pręta cienkościennego o dwuteowym przekroju poprzecznym ze zmienną, w pewnych granicach, szerokością półek wykazała, że siła krytyczna wyboczenia skrętnego może przekraczać granice wyznaczone przez siły odpowiadające prętom o stałych ekstremalnych szerokościach półek. Ten paradoksalny wynik uzyskano w ramach teorii prętów cienkościennch o przekroju nieodkształcalnym. Ponadto wykazano, że punkt bifurkacji jest symetryczny i stateczny. Ostatnio przeprowadzone badania tego problemu za pomocą pewnego szczególnego wariantu metody elementów skończonych pozwoliły na wysunięcie wniosku, że główną przyczyną tego paradoksu jest pominięcie wpływu naprężeń stycznych. Opisany problem zbadano ponownie przy wykorzystaniu metody elementów skończonych, opartej na założeniach ogólnej nieliniowej teorii powłok. Ponadto do analizy stateczności wykorzystano program komercyjny ABA-QUS. Uzyskane wyniki numeryczne potwierdziły opisaną wyżej ''paradoksalną'' wartość siły krytycznej wyboczenia skrętnego, oraz wykazały, że opracowana w pracy metoda elementów skończonych z uwzględnieniem wpływu ścinania nie daje poprawnego oszacowania sił krytycznych.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- angielski
- Publication year
- 2003
