Jakość powietrza wewnętrznego jest istotnym parametrem wpływającym na dobre samopoczucie i zdrowie człowieka. Kluczowego znaczenia nabiera więc jego nieustanna kontrola i oznaczanie zawartości zanieczyszczeń, które występują w nim na bardzo niskich poziomach stężeń. Do pomiarów jakości powietrza wewnętrznego często wykorzystywana jest (znana od ponad pół wieku) technika dozymetrii pasywnej. W literaturze nadal pojawiają się doniesienia o nowych rozwiązaniach metodycznych i technicznych w tym zakresie. Niniejsza praca poświęcona jest klasyfikacji zanieczyszczeń powietrza wewnętrznego oraz klasyfikacji dozymetrów pasywnych oraz pasywnych metod wzbogacania. Na podstawie najnowszej literatury dokonano charakterystyki wybranych dozymetrów pasywnych pod kątem: obszaru praktycznego wykorzystania, budowy, rodzaju medium zatrzymującego anality oraz metody oznaczeń końcowych.
Authors
Additional information
- Category
- Publikacja w czasopiśmie
- Type
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Language
- polski
- Publication year
- 2003
