Określono zakres stosowalności i ogranicznia metody bezpośredniej tionacji kwasów hydroksamowych (HAA) za pomocą odczynnika Lawessona (LR). Przedmiotem badań było 35 HAA o wzorze ogólnym R1CON(R2)OH gdzie: R1 = alkil, aryl, benzyl, etoksykarbonylometylen, cynamyl, heteroaryl, a R2 = alkil, aryl. Ustalono, że wydajności kwasów tiohydroksamowych są niskie, gdy wyjściowy HAA posiada w swojej strukturze duże objętościowo reszty R1 i/lub R2, kwaśne alfa protony lub podstawniki N-arylowe. Analiza składu mieszanin reakcyjnych pozwoliła na jakościowe i ilościowe oznaczenie wszystkich produktów reakcji z LR. Na tej podstawie wyznaczono wpływy podstawników w strukturze wyjściowego HAA. Dokonano także korelacji parametrów Hammetta podstawników w reszcie arylowej (R1) ze względnymi wydajnościami otrzymanych kwasów tiohydroksamowych i przesunięciami chemicznymi protonów metinowych kwasów tiohydroksamowych. Zaobserwowany anomalnie duży wpływ podstawników na przesunięcia chemiczne protonów metinowych w kwasach tiohydroksamowych (w porównaniu z HAA) wytłumaczono ich większą kwasowością i dominacją w roztworze izomeru Z. Pomiary kinetyczne pozwoliły na wyznaczenie względnych szybkości dwóch reakcji następczych dla HAA z podstawnikami elektrodonorowymi i elektroakceptorowymi.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- DOI
- Cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego link otwiera się w nowej karcie 10.1002/hc.20259
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie z listy filadelfijskiej
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2006
