Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Dozorowanie nisz stanowi mechanizm, którego celem jest utrzymanie gorzej przystosowanych osobników tak, aby populacja była różnorodna, zawierała odpowiednią liczbę istniejących gatunków, zarówno tych bardziej licznych, jak i tych mniej licznych, a przez to nie powodowała przedwczesnej zbieżności algorytmów ewolucyjnych. Efekt taki uzyskuje się poprzez odpowiednią modyfikację stopnia przystosowania lub rang osobników (zwiększa się szansę przejścia do następnego pokolenia potomków z materiałem genetycznym gatunków z rzadkich populacyjnie niszy oraz zmniejsza się ową szansę gatunkom z gęstych niszy). Niszowanie jest zatem szczególnie istotne w zadaniach optymalizacji wielokryterialnej w celu zwiększenia ich zdolności optymalizacyjnych oraz podtrzymania jak największej różnorodności poszukiwanych rozwiązań. W pracy proponuje się cztery formy niszowania (w odniesieniu do funkcji przystosowania oraz rang osobników całej populacji lub tylko tzw. puli rodzicielskiej) w dwu wariantach (ciągłym i periodycznym). Działanie oraz skuteczność proponowanych algorytmów zostały zweryfikowane na przykładzie abstrakcyjnych oraz inżynierskich (FDI) zadań wielokryterialnej optymalizacji.

Autorzy

• prof. dr hab. inż. Zdzisław Kowalczuk link otwiera się w nowej karcie ,
• dr inż. Tomasz Białaszewski link otwiera się w nowej karcie