Mechanizm fragmentacji uznawany jest przez wielu administratorów jako mało ważny. Jednak często może okazać się wręcz zasadniczy w wielu spotykanych w praktyce sytuacjach, przede wszystkim ze względów bezpieczeństwa i wydajności infrastruktury sieciowej. Artykuł ukazuje różnice polityk dwóch z największych producentów rozwiązań serwerowych w zakresie obsługi mechanizmu defragmentacji pakietów sieciowych. W pracy dokonano porównania dwóch z zasady różnych podejść do analizowanego problemu wypracowanych przez dwóch gigantów sieciowych, bądź co bądź o bardzo ustabilizowanych pozycjach rynkowych, w najbardziej dojrzałych, popularnych, komercyjnych produktach rodzin rozwiązań serwerowych: Microsoft Windows Server 2003 oraz Novell Netware 6.0. W pracy przedstawiono także najważniejsze konsekwencje wynikające z tej odmienności polityk. Rozważono m.in. obciążanie procesem defragmentacji hostów z sieci wewnętrznej i związanego z tym potencjalne zagrożenia atakami np. typu Dos, oraz kwestia filtrowania i dostosowania ruchu do reguł firewall'a. W opracowaniu nie udało się wskazać jednoznacznie, który system jest w ogólnym ujęciu "lepszy", lecz dostarczono informacji pozwalającej podjąć trafniejszą decyzję, co do wyboru systemu do konkretnego zadania. W publikowanej literaturze brak jest podobnych analiz.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2006