Reakcja silanotiolanu manganu(II) z imidazolem oraz dwiema jego metylowymi pochodnymi prowadzi do uzyskania kompleksów heteroleptycznych o różnym typie. Gdy do syntez wykorzystano 2-metyloimidazol uzyskano związek zawierający w komórce elementarnej dwie różniące się od siebie cząsteczki, powiązane wiązaniami wodorowymi typu N-H…S. W jednej z tych molekuł centralny atom manganu jest skoordynowany z czterema ligandami: dwoma podstawnikami silanotiolanowymi, 2-metyloimidazolem oraz cząsteczką metanolu. Układ podstawników naśladuje tym samym centrum aktywne wątrobowej dehydrogenazy alkoholowej.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- DOI
- Cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego link otwiera się w nowej karcie 10.1016/j.jinorgbio.2006.11.023
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie z listy filadelfijskiej
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2007