Głównym problemem w laboratoriach analitycznych jest konserwacja próbek i ekstraktów przeznaczonych do analizy. Rozpatrując procesy degradacji z analitycznego punktu widzenia i związanej z tym wiarygodności uzyskiwanych wyników pod uwagę należy wziąć wpływ procesów degradacji w badanym elemencie środowiska na poziom stężenia składników śladowych; wpływ tych samych procesów na poziom składników śladowych w już pobranych próbkach (na etapie transportu i przechowywania przed etapem oznaczeń końcowych); wpływ procesów degradacji na poziom stężenia składników śladowych w uzyskiwanych ekstraktach i roztworach (po etapie przygotowania próbek do oznaczeń końcowych). W każdym z tych przypadków znajomość produktów rozkładu próbki ma pierwszorzędne znaczenie dla wiarygodności i rzetelności wyników oznaczeń różnego typu analitów w poszczególnych typach próbek środowiskowych. Badanie procesów degradacji związków organicznych w próbkach środowiskowych nie jest zagadnieniem łatwym ze względu na: bardzo niskie i zmienne poziomy ich zawartości; niebezpieczeństwo interferencji i kłopotów z identyfikacją poszczególnych indywidułów chemicznych związanych z różnorodnością procesów przemian i degradacji; kłopoty z walidacją metodyk ze względu na brak odpowiednich materiałów odniesienia. Na podstawie badań doświadczalnych stwierdzono, iż w wyniku przemian zachodzących w roztworach fluorenu powstaje 9-fluorenon. W przypadku degradacji antracenu stwierdzono powstawanie antrachinonu i 1,8-dihydroksyantrachinonu. Za to w przypadku benzo(a)pirenu udowodniono powstawanie 2-hydroksy-BaP-1,6-dionuoraz 4,5-BaP-dihydrodiolu.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie z listy filadelfijskiej
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2008
