W celu polepszenia właściwości fotokatalitycznych, TiO2 (komercyjny-P25 oraz syntezowany metoda zol-żel) był domieszkowany za pomocą jonów lub klasterów [Pt3(CO)6]62- platyny. Własności fizyczne fotokatalizatorów były badane za pomocą elektronowego mikroskopu transmisyjnego (TEM), dyfraktometru rentgenowskiego (XRD) oraz analizatora powierzchni właściwej (BET). Dyfuzyjna spektrometria odbiciowa (DRS) została zastosowana w celu scharakteryzowania zdolności absorbowania światła widzialnego. Czas życia nośników ładunków w ziarnie TiO2 po wzbudzeniu promieniowaniem UV został oznaczony za pomocą metody TRMC (time-resolved microwave conductivity). Efektywność fotokatalizatorów była sprawdzana dla modelowych związków: fenolu i rodaminy B. Wykazano, ze aktywność fotokatalityczna zmodyfikowanego TiO2 silnie zależy od wyjściowego TiO2 (komercyjny czy syntezowany), zakresu stosowanego promieniowania (UV czy widzialne) oraz testowanego związku (barwnika lub fenolu). We wszystkich przedstawionych układach, zauważono pozytywny wpływ domieszkowania za pomocą klasterów platyny. Zaobserwowana aktywność w zakresie promieniowania widzialnego oraz wzrost aktywności w zakresie UV dla modyfikowanych proszków była spowodowana wzrostem absorpcji promieniowania widzialnego oraz spowolnieniem rekombinacji nośników ładunku (e-/h+).
Autorzy
- Ewa Kowalska link otwiera się w nowej karcie ,
- Hynd Remita,
- Christophe Colbeau-Justin,
- prof. dr hab. inż. Jan Hupka link otwiera się w nowej karcie ,
- Jacqueline Belloni
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie z listy filadelfijskiej
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2008
