Spękania poprzeczne są jednym z najczęstszych typów uszkodzeń występujących na polskich drogach. Artykuł przedstawia wyniki badań spękań poprzecznych dróg zlokalizowanych w Polsce północno-wschodniej. Na podstawie badań terenowych podjęto próbę wyznaczenia związków pomiędzy częstotliwością spękań, zdefiniowaną indeksem spękań, a wybranymi cechami nawierzchni. Analizowane były następujące cechy nawierzchni: typ podbudowy (podbudowa z kruszywa lub podbudowa związana cementem), grubość nawierzchni, grubość warstw asfaltowych, grubość podbudowy, rodzaj podłoża gruntowego, sztywność warstw asfaltowych zdefiniowana modułem sztywności, wytrzymałość na pośrednie rozciąganie, wiek nawierzchni oraz natężenie ruchu. Analizowano również związki pomiędzy intensywnością spękań poprzecznych a rodzajem zastosowanej podbudowy (podbudowa z kruszywa niezwiązanego lub podbudowa związana cementem).
Autorzy
Informacje dodatkowe
- DOI
- Cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego link otwiera się w nowej karcie 10.1201/9780203882191.ch83
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku w języku o zasięgu międzynarodowym
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2008