Mokre spawanie pod wodą znajduje stosunkowo szerokie zastosowanie w praktyce. Poza zwiększoną prędkością stygnięcia złączy najpoważniejszym ograniczeniem spawalności stali w środowisku wodnym jest wysoka zawartość wodoru dyfundującego w stopiwie. W artykule przedstawiono wyniki badań rozpoznawczych wpływu warunków spawania mokrego elektrodą otuloną na ilość wodoru dyfundującego. Dzięki zastosowaniu planowania doświadczeń (plan Placketta - Burmana) zbadano ilościowy i jakościowy wpływ siedmiu wybranych czynników na generowaną ilość wodoru. Analiza statystyczna wykazała, że największe znaczenie ma zasolenie wody, zanieczyszczenie elektrody, biegunowość i natężenie prądu spawania.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2008
