Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Każdego roku na świecie, obserwuje się znaczący wzrost produkcji osadów ściekowych. Przykładowo w 2006 roku, w Polsce ich ilość osiągnęła 1 mln ton w przeliczeniu na sucha masę, w tym ok. połowa pochodziła z oczyszczalni komunalnych. Problem ich zagospodarowania stanowi przedmiot zainteresowania wielu instytucji zajmujących się ochroną środowiska, zarówno w Polsce, jak i na całym świecie. Ich dotychczasowe wykorzystania polegało głównie na zagospodarowaniu przyrodniczym lub rolniczym - w mniejszym stopniu w sektorze budowlanym. Zmiany wymogów prawnych i środowiskowych wywołują konieczność poszukiwania nowych rozwiązań wykorzystania lub unieszkodliwiania osadów ściekowych. Koncepcja termicznego unieszkodliwiania (spalania), poprzedzona wstępnym suszeniem, w znacznym stopniu przyczynia się do redukcji objętości narastających ilości osadów ściekowych. Tego typu technologia nie eliminuje jednak zagrożeń ze strony obecnych w osadach metali ciężkich. W wyniku spalenia nie eliminuje się metali, a jedynie zmienia się formy chemiczne ich występowania - najczęściej w bardziej stabilne. W pracy podjęto próbę przeanalizowania dystrybucji wybranych metali ciężkich (Zn, Cu, Cd i Pb) w popiołach powstałych ze spalenia osadów ściekowych, w zależności od temperatury wstępnego suszenia (105 - 300 C).

Autorzy

• dr inż. Elżbieta Haustein link otwiera się w nowej karcie ,
• dr hab. inż. Bernard Quant link otwiera się w nowej karcie ,
• Magdalena Krawczyk