Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Grzyby należące do rodzajów Microsporum, Trichophyton i Epidermophyton są główną przyczyną powierzchownych zakażeń grzybiczych. Klasyczna identyfikacja gatunkowa czynnika etiologicznego tych grzybic oparta na obserwacjach mikro- i makroskopowych możliwa jest dopiero po uzyskaniu czystej hodowli dermatofitów. W związku z powolnym tempem wzrostu jest ona możliwa po dwóch, trzech tygodniach po pobrania próbki. Molekularne metody diagnostyczne wykorzystujące reakcję PCR powielającą DNA nie wymagają hodowli patogenu, co w przypadku diagnostyki dermatofitów jest istotnym argumentem za ich wprowadzeniem do rutynowej praktyki laboratoryjnej. Jednakże charakterystyczna budowa ściany komórkowej dermatofitów, jak i charakter badanych próbek, powoduje brak możliwości stosowania większości komercyjnie dostępnych zestawów do izolacji DNA bezpośrednio z próbek klinicznych, a molekularne metody identyfikacji opisywane w publikacjach naukowych zazwyczaj nie są odpowiednie do wprowadzenia ich do rutynowej diagnostyki. Jednakże wiele ośrodków naukowych zajmuje się opracowywaniem takich algorytmów diagnostycznych, których wdrożenie do rutynowej praktyki umożliwi racjonalne stosowanie terapii antydermatofitowej. Trzeba jednak mieć na uwadze, że opracowywane metody mają na celu rozpowszechnienie diagnostyki dermatofitów, a nie całkowite wyparcie metod klasycznych.

Autorzy

• dr hab. inż. Anna Brillowska-Dąbrowska link otwiera się w nowej karcie