Badano (wykorzystując mikroskop optyczny oraz skaningowy) morfologię uszkodzeń wybranych powłok ceramicznych ( m.in. DLC z dodatkiem wolframu) nakładanych na podłoże stalowe, będących skutkiem tarcia slizgowego w ruchu postępowo-zwrotnym skojarzenia kula-powierzchnia płaska. Ślady zużycia na kulach, czyli obszary wygładzonych plateau, mają kształt zbliżony do elipsy. Praca, przy zmiennym zwrocie sił stycznych działających na powierzchnię próbek powodowała pojawienie się uszkodzeń - rys, wyrw, odwarstwień ''przetarć'', pęknięć - również o charakterze zmęczeniowym. Biorąc pod uwagę różnorodność morfologiczną uszkodzeń, proponuje się (w przypadku uszkodzeń powłiki będących skutkiem propagacji pęknięć) klasyfikować je z uwagi na czynniki takie jak: przyczyna naprężeń wywołujących pęknięcie, charakter pęknięcia, miejsce inicjacji, kierunek propagacji początkowej i dalszej, skutek propagacji pęknięcia itd.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2009
