Obiecującą metodą oznaczania stabilnosci oksydatywnej olejów roślinnych może okazać się technika mikroekstrakcji do fazy stacjonarnej połączona z techniką chromatografii gazowej (SPME/GC) z detektorem płomieniowo-jonizacyjnym (FID) lub spektrometrii mas (MS). Przy pomocy wspomnianej metody, na podstawie zależności stosunku stężeń heksanalu do 2-trans-nonenalu w funkcji czasu naświetlania promieniowaniem ultrafioletowym, wyznaczono graficznie okres indukcji badanych olejów, a następnie porównano go z okresami indukcji wyznaczonymi dla tych samych olejów na podstawie liczby nadtlenkowej (PV), testu manostatycznego, testu z zastosowaniem różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) oraz testu Rancimat.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2009
