Spośród technik pobierania próbek analitów technika dozymetrii pasywnej wydaje się być interesującą alternatywą w stosunku do powszechnie stosowanych technik dynamicznych. Dozymetria pasywna łączy w sobie etap pobierania próbki z etapem izolacji i wzbogacania analitów, które są zatrzymywane w odpowiednim medium zatrzymującym. Prowadzi to do znacznego uproszczenia operacji analitycznych wykonywanych in situ. W odróżnieniu od aktywnych technik pobierania próbek analitów, techniki pasywne nie wymagają wymuszonego przepływu powietrza co podnosi ich konkurencyjność w stosunku do technik dynamicznych i umożliwia prowadzenie badań oceny jakości powietrza atmosferycznego w miejscach odległych i trudno dostępnych. Stąd też technika dozymetrii pasywnej jest coraz szerzej wykorzystywana w praktyce analitycznej na etapie pobierania próbek analitów z różnych mediów: powietrza, wody, gleby.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie wyróżnionym w JCR
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2010