Dla zwiększenia efektywności denitryfikacji i zintegrowanych biologicznych procesów usuwania fosforu (z ang. EBPR) w ramach istniejących możliwości technologicznych komunalnych oczyszczalni ścieków, zaleca się korzystać z odpowiednich źródeł węgla. Ze względu na wysokie koszty zakupu konwencjonalnych źródeł węgla i wymagany (zazwyczaj) okres adaptacji mikroorganizmów biorących udział w oczyszczaniu ścieków, zwrócono uwagę na możliwość wykorzystania obecnych w ściekach (tzw. wewnętrznych źródeł węgla) do wspomagania procesów denitryfikacji i EBPR. Celem badań było ustalenie wpływu substratu wolnorozkładalnego (Xs) na możliwość poprawy efektywności denitryfikacji oraz towarzyszących procesów uwalniania/poboru P w wielofazowych układach osadu czynnego oczyszczalni ścieków Gdańsk-Wschód. Do oceny roli frakcji Xs zastosowano nowatorską procedurę opartą na doświadczeniach prowadzonych w reaktorach nieprzepływowych z użyciem ścieków oczyszczonych mechanicznie (bez i po podczyszczeniu metodą koagulacji/flokulacji). Badania obejmowały "konwencjonalny" pomiar szybkości denitryfikacji (z ang. NUR), pomiar szybkości uwalniania/poboru fosforanów (z ang. PRR/PUR) w fazie anoksycznej i tlenowej oraz pomiar szybkości poboru tlenu (z ang. OUR). W trakcie dwóch serii pomiarowych (zimowej i letniej) zaobserwowano znaczące różnice szybkości procesów biochemicznych podczas wykonywania doświadczeń w reaktorach nieprzepływowych. Stwierdzono, że usunięcie w wyniku koagulacji i flokulacji, frakcji organicznej występującej w formie koloidalnej i zawiesinowej spowodowało obniżenie szybkości poboru fosforanów w warunkach anoksycznych nawet o 70%, a w tlenowych o 55%.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Aktywność konferencyjna
- Typ
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2009
