Oznaczanie indywidualnych lotnych alifatycznych kwasów monokarboksylowych w skomplikowanych próbkach przeprowadza się często z wykorzystaniem chromatografii gazowej, co nie jest łatwe ze względu na silnie polarny charakter i możliwość dysocjacji substancji o charakterze kwasowym. Chromatograficzne właściwości analitów można znacznie poprawić przeprowadzając je w pochodne, w stosunku do których układ chromatograficzny charakteryzuje się większą zdolnością rozdzielczą, selektywnością i czułością. Dzięki temu można uzyskać niższą granicę oznaczalności i lepszą jakość wyników analitycznych. Reakcje derywatyzacji najczęściej stosowane z oznaczaniu związków z grupy LAKM obejmują estryfikację, silanizację i alkilację. Szerokie spektrum odczynników zapewnia duże prawdopodobieństwo znalezienia idealnej procedury analitycznej i odpowiednie badania w tym zakresie wydają się w pełni uzasadnione.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2010