W artykule przedstawiłem kwestię statusu autonomii antropologii filozoficznej, a także kwestię autonomiczności filozofii życia i metafizyki Bytu. Usiłowałem pokazać próby ograniczania, a nawet próby deprecjacji tych dyscyplin filozoficznych ze strony ontologii fundamentalnej M. Heideggera, filozofii egzystencji K. Jaspersa oraz egzystencjalizmu J.- P. Sartre'a. Pokazałem również próby odzyskiwania statusu autonomicznego przez metafizykę Bytu, antropologię filozoficzną i filozofię życia na przykładzie twórczości filozoficznej G. Marcela i M. Merleau-Ponty'ego. Podkreśliłem, że świadomi głębi przyczyn tego stanu rzeczy niektórzy spośród klasy metafizyków, antropologów, filozofów życia, a także niektórzy fenomenologowie, ontologowie, personaliści, teologowie, neotomiści, analitycy, ewolucjoniści, holiści, neokantyści nie tylko dostrzegali walory refleksji metafizyki Bytu, antropologii filozoficznej czy też filozofii życia, lecz również próbowali oni - każdy na swój sposób - rozwijać refleksję metafizyczną, czy też refleksję antropologiczną, a także dotyczącą filozofii życia w obrębie obranej dyscypliny naukowej. Tym samym mogli oni dystansować się w różny sposób wobec modnych wówczas(ok. 1930-ok. 1960) egzystencjalizmów w filozofii, jak i w literaturze, etc.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2010
Źródło danych: MOSTWiedzy.pl - publikacja "Kwestia autonomii antropologii filozoficznej" link otwiera się w nowej karcie
