W artykule przedstawiłem związek redukcji fenomenologicznej z realizmem woluntarystycznym w filozofii Schelera. Pokazałem, że ścisły związek pomiędzy nimi należy upatrywać w tym, że przez znoszenie "oporu", które towarzyszy przeżyciu bytu konkretnego zostaje dokonana redukcja fenomenologiczna. Pokazałem również, że bez woluntarystycznego stosunku osoby do świata nie jest dana świadomości realność. Z kolei uwypukliłem to, że doświadczenie fenomenologiczne prezentuje istotności i związki istotnościowe, które są naocznie uchwycone przed wszelkim indukcyjnym doświadczeniem. Treść bezpośrednio daną w doświadczeniu fenomenologicznym nazwałem - idąc za myślą Schelera- fenomenem. Następnie przeprowadziłem rozróżnienie pomiędzy Schelerowską a Kantowską koncepcją "apriori". Zwróciłem uwagę na to, że poznanie wartości posiada charakter materialno-aprioryczny i że miłość- wedle Schelera- stanowi o warunku niezbędnym dla wszelkiego poznania. Następnie wskazałem na występowanie związku pomiędzy postawą duchową i redukcją fenomenologiczną w Schelerowskim "okresie klasycznym". Uwypukliłem to, że Husserlowska metoda "ujęcia w nawias" istnienia swiata naturalnego zmienia się u Schelera w techne fenomenologicznego oglądu istoty. Pokazałem, że warunkiem pojawienia się prawdziwej istoty jest "odrzeczywistnienie" świata lub jego "uideowanie".
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2007
