W 2000 r. Joseph Wang po raz pierwszy zaproponował i zastosował błonkową elektrodę bizmutową jako elektrodę roboczą do pomiarów woltamperometrycznych. Bizmut wykazuje bardzo małą toksyczność i jest przyjazny dla środowiska. Może to stanowić alternatywę dla elektrod rtęciowych, które zdominowały pomiary woltamperometryczne. Błonka bizmutowa może być przygotowana przez elektrolizę in-situ (polega na dodaniu soli bizmutu do analizowanego roztworu i przyłożeniu potencjału nagromadzania) lub ex-situ (w oddzielnym roztworze soli bizmutu). W pracy przedstawiono wyniki badań składające się z trzech podstawowych etapów:a)procesu kumulacji (elektrolizy) wspomaganego mieszaniem,b)krótkiego czasu uspokojenia roztworu (w celu osiągnięcia stanu równowagi),c)etapu rejestracji krzywej woltamperometrycznej.Do oznaczania śladowych ilości metali ciężkich (Zn, Cd, Pb, Cu) zastosowano anodową woltamperometrię inwersyjną z rejestracją prądu techniką zmiennoprądową fali prostokątnej. Jako elektrodę roboczą użyto elektrodę z węgla szklistego, o średnicy dysku 3 mm.Dzięki niskiej granicy wykrywalności i oznaczalności, wysokiej czułości, a przede wszystkim niskim kosztom metoda ta nadaje się do oznaczania nie tylko pierwiastków, ale także związków organicznych w różnych matrycach.
Autorzy
- Maciej Tankiewicz,
- Jolanta Fenik,
- Stella Girousi,
- prof. dr hab. inż. Marek Biziuk link otwiera się w nowej karcie
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2010
