Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Wiele inwestycji budowlanych wymaga przygotowania odwodnienia budowlanego. Najczęstszym sposobem odwodnienia, zwłaszcza rejonów nadbrzeżnych, jest wykorzystanie studni wierconych. Postępowanie takie zazwyczaj wymaga opracowania projektu odwodnienia budowlanego wykopu fundamentowego oraz odprowadzenia wód z odwodnienia w celu uzyskania decyzji wodno prawnej w trybie ustawy Prawo Wodne. Obecnie do obliczeń najczęściej stosowane są programy komputerowe, przy czym wiarygodność obliczeń jest silnie uzależniona od przyjętych uproszczeń zarówno w modelu hydrogeologicznym jak i modelu numerycznym, a także informacji z badań polowych. W pracy analizowano wpływ zmian parametrów siatki obliczeniowej na ewolucję zwierciadła wód gruntowych podczas odwodnienia wykopu budowlanego wykorzystując model Modflow. Obszar obliczeniowy umieszczony jest w strefie nadmorskiej aglomeracji trójmiejskiej. Warunki brzegowe stanowiły rzędne poziomu morza oraz średnie wartości zwierciadła wody w warstwie wodonośnej. Dla dyskretyzacji przestrzennej modelu przepływu przyjęto układ składający się z czterech warstw tworzących poziom wodonośny w którym odwzorowano posadowienie ścianek szczelnych oraz studnie odwodnieniowe. W zadaniu symulowano pracę odwadniania w okresie 10 dni w wariantach dla różnych wymiarów siatki obliczeniowej: 8m, 6m, 4m, 3m, 2m, 1m. Na podstawie uzyskanych wyników obliczeń stwierdzić można, że nie ma wyraźnej tendencji zmian rzędnych zwierciadła wody podziemnej w zależności od zagęszczenia siatki obliczeniowej. Obliczenia wykazują również, że w punktach zlokalizowanych w obszarze ograniczonym ściankami szczelnymi zwierciadło wody opada wolniej niż poza takimi obszarami. Stwierdzono, że bezwzględna zmiana wartości rzędnych zwierciadła wody, pomiędzy kolejnym zagęszczeniem siatki obliczeniowej, jest najmniejsza przy przejściu z wymiarów elementarnych siatki 2 metry na 1 metr.Jedną z przyczyn wpływających na wyniki jest sposób odwzorowania studni na przyjętej siatce obliczeniowej. Studnie uwzględnione w modelu sytuowane są w centralnym punkcie elementarnego elementu obliczeniowego. W związku z tym rozmiar oczka siatki ograniczony jest wielkością średnicy otworu, a także dokładność lokalizacji studni uzależniona jest od przyjętej siatki obliczeniowej. Najmniejsze wartości błędów absolutnych dla prawie każdego punktu obliczeniowego występują w przypadku zastosowania siatki obliczeniowej o rozmiarze 1 metra.

Autorzy

• dr inż. Wojciech Szpakowski link otwiera się w nowej karcie ,
• dr hab. inż. Kazimierz Burzyński link otwiera się w nowej karcie