Przedstawiono rezultaty badań prototypowego czujnika do oznaczania benzaldehydu i formaldehydu w powietrzu. Określono czułość wskazań czujnika i jego granice oznaczalności wykorzystując jako technikę detekcyjną woltamperometrię fali prostokątnej (SWV). Elektrodę roboczą i przeciwelektrodę stanowiły elektrody z Pt. Elektrolitem wewnętrznym były ciecze jonowe: chlorek 1-heksylo,3- metyloimidazolinowy i bis(trifluorometylosulfonylo)imidek 1-heksylo,3-metyloimidazolinowy. Jako membrany oddzielającej środowisko gazowe od elektrolitu użyto membrany z polidimetylosiloksanu.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2010
