Artykuł prezentuje wyniki badania wpływu różnych rodzajów deformacji plastycznej na właściwości magnetoakustyczne żelaza Armco. Badane były dwie serie próbek - pierwsza składała się ze wstępnie wyżarzonych próbek, które następnie były walcowane na zimno, w skład drugiej wchodziły natomiast próbki wycięte z komercyjnie dostępnej blachy wykonanej z żelaza Armco a następnie poddane obciążeniom rozciągającym. Walcowanie na zimno prowadzi do poszerzenia obwiedni sygnału i do pojawienia się trzeciego, centralnego maksimum (które może być przypisane mechanizmowi kotwiczenia granic domenowych). W przypadku próbek niewyżarzanych obwiednia sygnału Barkhausena dla próbek w stanie dostawy wykazuje jedno, szerokie maksimum, które następnie przechodzi w dwa a ostatecznie w trzy maksima. Aby wykryć subtelne zmiany właściwości sygnału Barkhausena wykonano analizę wieloparametrową (szybka transformacja Fouriera FTT, analiza falkowa, analiza rozkładu wysokości impulsów). W przypadku sygnału emisji magnetoakustycznej (EMA) oba rodzaje deformacji prowadzą do znaczącego zwiększenia sie odległości między maksimami sygnału, jak również do wzrostu natężenia sygnału EMA. Jeżeli chodzi o odstęp między maksimami sygnału wynika on zarówno ze wzrostu pola koercji dla badanych próbek jak i zmniejszania się nachylenia pętli B(H), ponieważ sygnał EMA jest generowany głównie podczas kreacji/anihilacji granic domenowych, które to procesy mają miejsca w rejonach ''kolan'' pętli histerezy B(H).
Autorzy
- dr hab. inż. Leszek Piotrowski link otwiera się w nowej karcie ,
- dr hab. Bolesław Augustyniak link otwiera się w nowej karcie ,
- dr inż. Marek Chmielewski link otwiera się w nowej karcie ,
- Evangelos V. Hristoforou,
- Konstantinos Kosmas
Informacje dodatkowe
- DOI
- Cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego link otwiera się w nowej karcie 10.1109/tmag.2009.2034020
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuł w czasopiśmie wyróżnionym w JCR
- Język
- angielski
- Rok wydania
- 2010
