Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Termografię (termowizję) definiuje się jako proces obrazowania w paśmie średniej podczerwieni. Proces ten realizuje się poprzez rejestrację promieniowania cieplnego, emitowanego przez obserwowane ciała fizyczne, bez konieczności oświetlania ich zewnętrznym źródłem światła. W ten sposób można również dokonywać dokładnych pomiarów temperatury. Kompletny proces zawiera detekcję i rejestrację emitowanego promieniowania podczerwonego, oraz przekształcania go w obraz widzialny (kolorowy obraz termalny), będący odwzorowaniem temperaturowego pola związanego z badaną powierzchnią. Promieniowanie podczerwone wykrywamy i obrazujemy za pomocą skanerów i kamer termowizyjnych, które służą do bezkontaktowego zobrazowania rozkładu temperatury na podstawie pomiaru mocy promieniowania podczerwonego emitowanego przez poszczególne elementy obserwowanej powierzchni. Na Zachodzie techniki termograficzne są powszechnie uznawane. Wykorzystują je np. zakłady ubezpieczeniowe w celu obniżenia poziomu ryzyka związanego z awarią lub przestojem ubezpieczanych instalacji (w Polsce jeszcze nie). Ogólnie termografia bywa również stosowana przy ocenie energetycznej budynków. Należy jednak pamiętać, że zwykle prowadzi jedynie do wniosków jakościowych odnośnie izolacyjności ich przegród zewnętrznych.

Autorzy

• prof. dr hab. inż. Zdzisław Kowalczuk link otwiera się w nowej karcie ,
• Leszek Chojnicki link otwiera się w nowej karcie ,
• prof. dr hab. inż. Marek Krzaczek link otwiera się w nowej karcie