Ewolucja form modernistycznych architektury okresu międzywojennego wyznaczana była w dużym stopniu przez stosunek do spuścizny klasycznej. Obserwujeny to zarówno w architekturze europejskiej,jak i w architekturze polskiej. Na jednym biegunie znajdowanła się estetyka tradycyjna, historyzująca, a na drugim jej przeciwieństwo - modernistyczna awangarda. Między tymi skrajnościami rozwijała się w architekturze cała paleta form pośrednich, umiarkowanie modernistycznych. W artykule ukazano przykłady właśnie tej tendencji stylowej w krajobrazie międzywojennej Gdyni, na tle dokonan polskich i europejskich tego okresu.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2008
