Wielkie osiedla mieszkaniowe doby modernizmu stanowią istotny zasób polskich mieszkaniowy będąc jednocześnie dominującą formą miejskiego środowiska mieszkaniowego. Odnowa miasta w realiach polskich (wschodnioeuropejskich) oznacza reurbanizację powojennych struktur. Osia tego procesu jest kwestia jakości przestrzeni publicznej rozpatrywana w skali ogólnomiejskiej a wręcz regionalnej. Ochrona przed rozwojem syndromu wielkiego osiedla w tych strukturach wymaga podjęcia działań profilaktycznych, jako jedynie skutecznych. Brak w Polsce strategii krajowych, reginalnych i miejskicch (brak polityki ochrony i poprawy kondycji blokowisk) powoduje, ze dzisiejsza jakość środowiska zamieszkania w Polsce stanowi barierę rozwoju społeczno-gospodarczego. W publikacji opisane są uwarunkowania oraz wskazane wybrane strategie reurbanizacyjne na przykładach niemieckich.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- Kategoria
- Publikacja monograficzna
- Typ
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2010
