Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Transport wody z atmosfery do podłoża zachodzi głównie za pośrednictwem opadów atmosferycznych takich jak deszcz, mżawka, śnieg, grad i inne. Ich wspólną cechą jest znacząca prędkość opadania grawitacyjnego. Uzupełniającym sposobem depozycji zanieczyszczeń w fazie mokrej są osady atmosferyczne, które tworzą się bądź przez kondensację/sublimację pary wodnej pod wpływem radiacyjnego wychłodzenia podłoża (rosa,szron), bądź w wyniku wychwytywania kropelek mgły z atmosfery przez podłoże, czyli powierzchnię ziemi i wszelkie obiekty z niej wystające (osad ciekły, sadź). Osady w odróżnieniu od opadów tworzą się w przygruntowych warstwach atmosfery, gdzie zawartość pyłów i zanieczyszczeń gazowych jest większa niż w warstwach wyższych. Z tego powodu stężenie zanieczyszczeń w osadach może być znacząco wyższe niż w opadach atmosferycznych (przy istotnych różnicach w składzie chemicznym jeśli chodzi o obecność i zawartość składników śladowych i ultraśladowych).

Autorzy

• prof. dr hab. inż. Żaneta Polkowska link otwiera się w nowej karcie ,
• Tadeusz Gorecki,
• prof. dr hab. inż. Jacek Namieśnik link otwiera się w nowej karcie