Repozytorium publikacji - Politechnika Gdańska

Przedstawiono propozycję wartościowania (ilościowego określenia z uwzględnieniem wskaźników) działania dowolnego silnika o zapłonie samoczynnym, na przykładzie okrętowego silnika głównego, w którym zachodzą przemiany energetyczne w określonym czasie. Działanie to rozumiane jest jako przekazywanie energii śrubie napędowej w ustalonym czasie, w którym zachodzi przetwarzanie i przenoszenie energii w formie pracy bądź ciepła. Wartościowanie działania silników głównych instalowanych w siłowniach okrętowych, zaproponowane przez autora tego artykułu, polega na przyrównaniu działania tego rodzaju silników do wielkości fizycznej, której jednostką miary jest dżulosekunda [dżulsekunda]. Wprowadzono pojęcie działania teoretycznego silników, które uznano za działanie wzorcowe, z którym można byłoby porównywać działania rzeczywiste silników o różnym stopniu zużycia. Wykazano, że do obliczenia wartości tak rozumianego działania należy zastosować pracę teoretyczną określoną w oparciu o obiegi teoretyczne Diesla zmodyfikowane o odprowadzenie ciepła według przemiany izobarycznej bądź izotermicznej. Wykazano, że do obliczenia działania teoretycznego tego rodzaju silników nie można wykorzystać znanych powszechnie obiegów teoretycznych Diesla. Wprowadzono także stopień doskonałości przetwarzania energii w formie pracy jako stopień doskonałości działania silnika i stopień rozpraszania działania silnika jako miary jego działanie rzeczywistego. Wykazano, że jeżeli w okresie t działania silnika zachodzi przypadek, że: Li = idem oraz Le = idem, to wtedy stopień rozpraszania działania silnika jest równy jego sprawności mechanicznej.

Autorzy

• prof. dr hab. inż. Jerzy Girtler link otwiera się w nowej karcie